Blog Mareckiego - Elbląg i okolice na rowerze

rowerowy blog

INFO

Ten blog rowerowy prowadzi MARECKY z miasta Elbląg. Mam przejechane od 1995r. 284.763 kilometry, czyli właśnie po raz siódmy okrążyłem równik :-). Pomykam po drogach i dróżkach z prędkością 20.89 km/h i tak jest OK.
Więcej o mnie.

MOJA STRONA INTERNETOWA

marecki.home.pl

KATALOG ŻUŁAWSKICH DOMÓW PODCIENIOWYCH

DOMY PODCIENIOWE Z XVIII/XIX w.

MOJE GALERIE

FOTOSIK (do 30.04.2023)

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

ZNAJOMI

wszyscy znajomi(83)

MOJE POJAZDY

BOCAS 46427 km

TREK DOMANE SL 4 21966 km

KAJAK TURYSTYCZNY 23 km

CUBE REACTION 67411 km

ARCHIWUM BLOGA

Dane wyjazdu:

408.00 km 3.00 km teren

19:07 h 21.34 km/h:

Maks. pr.:50.00 km/h

Temperatura:1.0

Podjazdy:850 m

Rower:BOCAS

KSIĘŻYCOWO DO WARSZAWY

Niedziela, 25 listopada 2018 · | Komentarze 5

Trasa: ELBLĄG-Dzierzgoń-Susz-Kisielice-Radzyń Chełmiński-Golub Dobrzyń-Obrowo-Płock-Sochaczew-Stare Babice-WARSZAWA

GPS

MAPA

GALERIA ( z opisem)

Ulice Księżycowe mnożą się jak grzyby po deszczu i pewnie jeszcze długo będą pączkować w różnych miejscach Polski. Tymczasem pojawiły się dwie idealnie położone – no, prawie idealnie – na trasie mojego służbowego wyjazdu do Warszawy.
Do Warszawy przez Obrowo i Stare Babice zapewne nikt z Was jeszcze nie jechał i szczerze sądzę, że jechać nie będzie :-). Hasło wyjazdu rzuciłem księżycowemu chłopakowi z Bikestats i padło ono na podatny grunt.

Tak więc ruszyliśmy w niedzielę około 10:20 w szarą, wilgotną i chłodną scenerię Żuław Wiślanych. Psa by nie wygonił, no ale my psy nie jesteśmy. Zaraz za Elblągiem zaczął kropić deszcz, który z różnym nasileniem padał do Żuławki Sztumskiej, gdzie przeszedł w śnieg z deszczem – na szczęście bardzo słaby. Po wspięciu się z Żuław na Pojezierze Iławskie pogoda się ogarnęła i momentami widzieliśmy przebłyski słońca i błękit nieba. A że wiatr też zaczął nam sprzyjać i jechało się zupełnie miło.

Przez Dzierzgoń dotarliśmy do Susza, gdzie w smacznie i ekonomicznie żywiącej Restauracji Warmianka (sic!) osuszyłem ciuchy i najadłem się makaronu z trzech zup. Roberto zawinszował sobie karkówkę. Po godzinnej nasiadówce ruszyliśmy w kierunku chylącego się ku końcowi dnia i przez Kisielice – z tankowaniem napojów na lokalnym Lotosie - dotarliśmy do Łasina.

Tam zjechaliśmy z krajowej 16, która w niedzielne popołudnie była całkiem przyjemna do jazdy rowerami i skierowaliśmy się na Radzyń Chełmiński. Monumentalny zamek krzyżacki, pamiętający czasu założyciela Elbląga Hermanna von Balka, w tej miejscowości jest w dość słabej kondycji, ale że był iluminowany to spróbowałem wykonać nocną fotografię za pomocą smartfona. Normalny aparat bowiem został w domu, nie wiedzieć czemu :-). Słaby efekt słabego aparatu widać w galerii.

Za chwilę jechaliśmy obwodnicą Wąbrzeźna przy której umiejscowiony jest Orlen, na którym uzupełniłem zapas herbaty w termosie bo nocka zapowiadała się długa i chłodna. Trzymaliśmy kciuku, żeby wilgoć widoczna miejscami na asfalcie nie zaczęła zamarzać, bo wtedy zaczęłaby się piesza część wycieczki. A tego chcieliśmy bardzo uniknąć.

Kolejny postój to nocna wizyta na zamku krzyżackim w Golubiu-Dobrzyniu, który wieczorową porą widziałem po raz pierwszy. Lekko przegapiwszy wjazd na dziedziniec, zafundowaliśmy sobie wspinaczkę po schodach – ot, tak dla urozmaicenia i zatrudnienia innych mięśni tych samych nóg.

Brama zamku była otwarta i weszliśmy do środka sprawdzając, że zamkowa restauracja jest czynna do 19:00 (była 19:01), ale wystawa narzędzi tortur jest nadal dostępna. Szczególnie ciekawie prezentowało się krzesło nabite gwoźdźmi w każdej możliwej konfiguracji, dla zachowania komfortu skazańca rzecz jasna ;-). To ja już wolę wąskie siodełko.

W Golubiu nie wiedzieć czemu, spodobał nam się kierunek jazdy na Rypin, co poskutkowało 2 km gratisem, kiedy już się zorientowaliśmy, że to zupełnie nie ten kierunek. Dalsza jazda przebiegała drogami znanymi z tego maratonu aż dotarliśmy do krajowej 10 w miejscowości Dobrzejewice.

Tutaj nastąpił – po 180 km - radykalny zwrot kierunku naszej jazdy na południowo-wschodni i związana z tym zmiana wiatru ze sprzyjającego na coraz mniej sprzyjający, aż wreszcie w klasyczny ,, w mordewind’’.
Do tego doszła krajowa 10 z dość masowymi ruchem towarowym. Ma ona na tym odcinku (Dobrzejewice-Lipno) szerokie pobocze, niestety często zanikające w wyniku utworzenia licznych lewoskrętów. Takie zwężenia były szczególnie niebezpieczne dla nas, gdy w z tyłu pojawiał się TIR, któremu w takim miejscu całkowicie blokowaliśmy drogę.

Po kilku kilometrach zatrzymaliśmy się w Obrowie, ale jeszcze nie na Księżycowej, ale na Orlenie bo czas na kolację był idealny. Robert zamówił hot-doga, ja też zjadłem ten specjał kuchni podróżniczej oraz zabrałem się do konsumpcji dwóch rogali 7days . Potężnie kaloryczne i kompletnie niezdrowe są przydatne podczas długich tras i tylko wtedy ;-).

Po konsumpcji pojechaliśmy na obrowską ulicę Księżycową, która tabliczki jeszcze się nie doczekała. OD czego jednak satelity, GPS, nawigacje i księżycowy nos Roberta. Księżycowa nie miała żadnych szans na ukrycie.
Po jej odnalezieniu wróciliśmy na DK 10 i przez prawie 40 km jechaliśmy nią do Lipna, gdzie skręciliśmy na Płock. Zignorowaliśmy znaki objazdu z powodu remontu nie wiadomo czego (mieliśmy tylko nadzieję, że to nie most nad jakąś szeroką rzeką) i po odwiedzeniu lokalnego komisariatu ze stylowym stojakiem rowerowym w którym policjanci niewiele wiedzieli w temacie remontu popedałowaliśmy dalej.

Po dość ruchliwej DK10 jazda zamkniętą drogą była cicha i przyjemna, ale jak to u mnie, jak jest za cicho to zaczyna się pojawiać senność. Roberto też tak jakoś zaprzestał gadki i jechał sobie wygodnie w tunelu za mną :-).
Niebawem dotarliśmy do remontowanego odcinka Lipno-Kamień Kotowy charakteryzującego się nówka asfaltem i pełną przejezdnością. Elegancko, tylko co z tego jak wiatr spowalniał nas mocno.

Jak tylko wyłoniła się stacja paliw Huzar w Sikórzu to zapodałem w siebie kawę i w ten prosty sposób zapewniłem sobie spokojną i bezsenną jazdę do samego rana (było około 2 w nocy). Chwilę potem zobaczyliśmy wielką łunę świateł odbijającą się na chmurach i było wiadome, że jesteśmy u bram Płocka a konkretnie rafinerii Orlenu w tym mieście. Zaproponowałem bliskie odwiedziny tego giganta, który w nocy przypomina ogromną stację kosmiczną, jak – nie przymierzając daleko – na Księżycu ;-).

Wymagało to około 2 km odbicia i już mogliśmy przyjrzeć się znacznie większym instalacjom niż w wielokrotnie widzianym Gdańsku. Była też przy płocie stacja paliw, która stała tak blisko, że chyba miała bezpośrednie podłączenie do rafinerii. Ale że nie miała miejsc siedzących, to zrezygnowaliśmy z jej usług przewidując, że w mieście-centrali Orlenu ich stacji znajdziemy sporo i to w wyższym standardzie obsługi. O jak żeśmy się pomylili …

Pędząc elegancką trzypasmówką (DK60) minęliśmy ze dwa Orleny, w tym jeden nieczynny, żeby w końcu wylądować w Circle K, czyli na dawnym Statoilu. Wlałem tam w siebie kaloryczne cappuccino i nową herbatę do termosu i tak przygotowany mogłem przekraczać Wisłę. W okolicy tej stacji jest i McD oraz KFC, ale o 3 w nocy śladów życia tam brakowało.
Jadąc dalej krajówką dotarliśmy do nowej przeprawy nad Wisłą w postaci mostu wantowego, będącego niezwykle ambitną konstrukcją inżynierską. Nie korzystaliśmy z niego w roku podczas tej epickiej jazdy, dlatego trochę żałuję że debiut przypadł w nocy.
Nocne ciemności nie przeszkodziły, na szczęście, w zobaczeniu bardzo szerokich szczelin dylatacyjnych, które zagroziły naszym wąskim oponom (35 mm i 25 mm Roberta). Skuteczne hamowanie i ostrzeżenie przed niebezpieczeństwem zapobiegły takiej glebie, po której już nic by nie było takie samo. Musieliśmy kilkakrotnie zejść z rowerów i je przeprowadzić. I weź tu człowieku, bądź senny …

Za Wisłą droga prowadziła wzdłuż rzeki, ale na szczęście gołoledź nie występowała. Odliczałem już godziny do świtu, bo ciemności w ilości 15 godzin (16-7 rano) to się mogą znudzić każdemu. Zatrzymaliśmy się jeszcze na stacji w Iłowie, gdzie uzupełniłem napoje.
Powoli budziły się do życia okoliczne wioski i ruch zaczął się zagęszczać. Niebawem mieliśmy dotrzeć do DK 50, czyli sławnej obwodnicy Warszawy dla TIR-ów. A że weekend już się skończył, to po jej zobaczeniu na rondzie w Ruszkach, momentalnie zmieniłem koncepcję jazdy do Sochaczewa. Pojechaliśmy bocznymi drogami, bo życie mamy tylko jedno :-)

Sochaczew zastaliśmy w porannym szczycie komunikacyjnym, czyli koncertowo zatkane co nam pasowało. Sprawnie meandrując między samochodami dotarliśmy do czynnego już McDonaldsa przy DK 92 i podczas godzinnego postoju zjedliśmy śniadanie.
Jadąc dalej wykorzystaliśmy szerokie pobocze tej krajówki, ale gdy się ono skończyło (na chwilę, co potem zobaczyłem) zwątpiłem w swoje szanse i w kierunku Starych Babic ruszyliśmy nieco gorszymi asfaltami, ale w ciszy i pustce. Przy okazji zobaczyłem fabrykę batonów Mars i Snickers oraz innych wynalazków.

Końcówka jazdy to pokręcona jazda w okolicach Puszczy Kampinoskiej i dłużące się kilometry do Starych Babic. To także zaproszenie dla liderki Bikestats – Elizy, do Cukierni Czubak w Starych Babicach na tradycyjne pączki. Ale że dziewczyna miała akurat problem z pralką i jeszcze większy z mechanikiem, to i pączki muszą poczekać na inną okazję.

Tymczasem należało odnaleźć ulicę Księżycową w Starych Babicach, które wreszcie pojawiły się na horyzoncie. Poszło nam to szybko i sprawnie, bo raz że dzień, a dwa to była tabliczka nie pozostawiająca wątpliwości, że to tu.

Pamiątkowa fotka i już ruszaliśmy dalej, do wspomnianego Czubaka. Paczki z ajerkoniakiem były pierwsza klasa, firmowy kajmak już nie. Teraz w rolę przewodnika i żywej nawigacji wcielił się Robert znający dobrze Warszawę, do której wjechaliśmy ulicą Górczewską. Więcej ulic nie pamiętam.

Nadszedł czas znalezienia miejsca noclegowego, obiadu i fotki pod Kolumną Zygmunta III Wazy, czyli jednego z miejsc proponowanego lądowania na zakończenie księżycowej wędrówki.

Po zasłużonym odpoczynku Robert ruszył o 5 rano na Radom, a ja PKP do Elbląga. Życie :-)

Kategoria WYCIECZKI >150

Komentarze

MARECKY | 12:30 piątek, 30 listopada 2018 | linkuj Dzięki.

michuss | 07:51 piątek, 30 listopada 2018 | linkuj Świetnie! Gratulacje!

MARECKY | 22:45 czwartek, 29 listopada 2018 | linkuj kgrzany: Też tak sądzę :-)

koszmar67: Ciepło było, naprawdę.

Pozdrawiam.

koszmar67 | 07:26 czwartek, 29 listopada 2018 | linkuj A Robert jeszcze "walczy"! :) A tak poważnie, niezły dystans jak na taką temperaturę.

kgrzany | 05:25 czwartek, 29 listopada 2018 | linkuj No i pięknie :-)
Komentuj

Imię: Zaloguj się · Zarejestruj się!

Wpisz trzy pierwsze znaki ze słowa okrak

Można używać znaczników: [b][/b] i [url=][/url]