Blog Mareckiego - Elbląg i okolice na rowerze

rowerowy blog

INFO

Ten blog rowerowy prowadzi MARECKY z miasta Elbląg. Mam przejechane od 1995r. 284.763 kilometry, czyli właśnie po raz siódmy okrążyłem równik :-). Pomykam po drogach i dróżkach z prędkością 20.90 km/h i tak jest OK.
Więcej o mnie.

MOJA STRONA INTERNETOWA

marecki.home.pl

KATALOG ŻUŁAWSKICH DOMÓW PODCIENIOWYCH

DOMY PODCIENIOWE Z XVIII/XIX w.

MOJE GALERIE

FOTOSIK (do 30.04.2023)

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

Wpisy archiwalne w miesiącu

Sierpień, 2016

Dystans całkowity:	1652.00 km (w terenie 240.00 km; 14.53%)
Czas w ruchu:	60:01
Średnia prędkość:	21.06 km/h
Maksymalna prędkość:	58.00 km/h
Suma podjazdów:	4236 m
Maks. tętno maksymalne:	172 (91 %)
Maks. tętno średnie:	128 (67 %)
Suma kalorii:	27227 kcal
Liczba aktywności:	27
Średnio na aktywność:	61.19 km i 8h 34m
Więcej statystyk

Dane wyjazdu:

330.00 km 160.00 km teren

15:28 h 21.34 km/h:

Maks. pr.:45.00 km/h

Temperatura:20.0

Podjazdy:670 m

Rower:

KASZUBSKA MARSZRUTA

Środa, 17 sierpnia 2016 · | Komentarze 10

Trasa: CHOJNICE-Brusy-Męcikał-Czersk-Brusy-Swornegacie-Konarzyny-Małe Swornegacie-Charzykowy-Swornegacie-Męcikał-Brusy-Dziemiany-Kalisz-Korne-Lubiana-Kościerzyna-Nowa Karczma-Mierzeszyn-PRUSZCZ GDAŃSKI

GPS (całość wyjazdu)

GPS (Kaszubska Marszruta - całość 4 tras)

MAPA

FOTOGALERIA (z opisem)

Motto: Być trzy razy jednego dnia w Brusach-bezcenne :-))

KASZUBSKA MARSZRUTA

Cztery szlaki rowerowe (zielony, żółty, czerwony i czarny oraz łącznikowy czarny Męcikał-Kłodawka) które powstały w Borach Tucholskich na terenie powiatu chojnickiego doczekały się samych pozytywnych recenzji w mediach zarówno internetowych, jak i drukowanych.

Pojechałem sprawdzić, czy prawie 200 km szlaków wytyczonych w pięknych okolicznościach Zaborskiego Parku Krajobrazowego i otulinie Parku Narodowego Bory Tucholskie umożliwia łatwą i przyjemną turystykę rowerową czy może jest nieco podobnie jak z GreenVelo ;-)

Poranne pociągi zawiozły mnie szybko i sprawnie do Chojnic, skąd rozpocząłem swoją marszrutę po szlakach Kaszubskiej Marszruty. W Chojnicach zostałem rozpoznany przez Roberta jadącego z Tczewa, który miał w planach jazdę bardziej skierowaną na północ regionu. Pozdrawiam.

Zanim zlokalizowałem drogę wylotową z miasta pokręciłem się trochę po nieznanym mi w sumie mieście, zajrzałem do centrum, wykonałem kilka zdjęć stacji PKP z żurawiami wodnymi, rynku z ciekawym ratuszem oraz bazyliką. Zastanowił mnie byk ( żubr, bizon?) stojący nieopodal Bramy Człuchowskiej. Dopiero po chwili zauważyłem że to postać tura, zwierzęcia obecnego w herbie Chojnic. Rzeźba w stylu tech-art ciekawie komponuje się z pobliską XIV -wieczną Bramą Człuchowską.

W końcu nadszedł czas na wyjazd z miasta i tutaj pomocą służyła mi mapa zabrana ze sobą z Elbląga (Bory Tucholskie, Kaszuby, Kociewie 1:150.000, ExpressMap), bo oznaczeń szlaków było sporo ale żaden nie był związany z Kaszubską Marszrutą (KM). Te pojawiły się wraz z asfaltową ścieżką rowerową na rogatkach Chojnic. Na pierwszy ogień wziąłem szlak zielony Chojnice-Męcikał.

Już na pierwszych kilometrach zauważyłem tablice informacyjne, miejsce odpoczynku dla rowerzystów, bogactwo oznakowania pionowego i inteligentne rozwiązania drogowe polegające na przebiegu drogi rowerowej przez zatoki autobusowe a nie jakieś mijanki po płotach czy chodnikach. Są też postawione konsekwentnie przy drodze tak nielubiane przez nas znaki B-9 z informacją, że szlak rowerowy jest obok. Szczegółowo i z pomysłem. Po minięciu tablicy Zaborskiego Parku Krajobrazowego wjechałem w las i rowerowa droga asfaltowa zamieniła się w drogę gruntową. Super, nie lubię asfaltowania lasu. Szuter w niczym nie przypominał szutrów poznanych podczas przemierzania szlaku GV Elbląg-Białystok. Twardy, drobnoziarnisty, zwarty i szybki. Bardzo szybki… Francja-elegancja :-).

Niebawem pojawiły się pierwsze tablice kierunkowe z kilometrażem i tutaj nastąpiła mała konsternacja. Zobaczyłem bowiem oznakowania szlaku niebieskiego z logo KM kierujące do Rytla, tyle że Kaszubska Marszruta … nie ma szlaku niebieskiego!
Modyfikacja trasy nie wchodziła w grę, ruszyłem więc dalej szlakiem zielonym w kierunku wsi Zapora, gdzie na Brdzie znajduje się zapora, elektrownia wodna, jeden z największych zakładów hodowli pstrąga w Polsce i początek Wielkiego Kanału Brdy. Wtedy też zaczął padać deszcz więc bez zbędnej zwłoki ruszyłem dalej.

Asfalt niebawem się skończył i we wsi Giełdon, zgodnie z mapą, skręciłem w prawo - zgodnie z mapą bo w terenie żadnego oznakowania nie było. Na szczęście szlak zielony na odcinku Giełdon-Kosobudy pokrywa się z pieszym, czerwonym Szlakiem Kaszubskim i nawigacja nie sprawiała większych trudności. Nie tak jednak powinno to wyglądać.

W Kosobudach zobaczyłem znaki początku rowerowego szlaku czerwonego oraz zielonego (sic!) i kierunkowskaz szlaku czarnego, co nijak nie miało się do rzeczywistości. Takich ,, kwiatków’’ naliczyłem jeszcze kilka, wniosek z tego że dobrze jest mieć ze sobą mapę.
Dalsza jazda prowadziła polbrukową drogą rowerową do Brus, które widać już z daleka dzięki monumentalnej świątyni pw. Wszystkich Świętych. Jak na tak małą miejscowość, kościół jest przeogromny – ma 61 metrów długości! Nie sposób go fotografować w całości.
Z Brus skręciłem zgodnie z mapą w kierunku Chojnic i do Męcikału gdzie szlak zielony ma swój koniec dotarłem asfaltową drogą rowerową poprowadzoną wzdłuż drogi wojewódzkiej i potem leśnym szutrem między pracującymi maszynami do ścinki drewna. Ciekawy widok :-)

W Męcikale nieco się pokręciłem szukając żółtego szlaku KM, którym zamierzałem dotrzeć do Czerska. Łatwo nie było ale w końcu odnalazłem znaki i ruszyłem na wschód. Na odcinku do Zapory (Mylof) szlak prowadził leśną drogą gruntową, słabo utwardzoną i zdarzały się odcinki piaskownic. Od Mylofu czekał asfalt lokalnej drogi którą dotarłem do Rytla.

Od Rytla do Czerska zaczął się w mojej ocenie najsłabszy etap KM, poprowadzony nową drogą szutrową wzdłuż DK22 z małym odbiciem w las w okolicy wsi Gutowiec. Hałas i widok samochodów z pobliskiej drogi krajowej skutecznie zabierał radość z jazdy. Dobra nawierzchnia sprawiła jednak że szybko dotarłem do Czerska, na granicy którego oznakowanie ponownie przestało istnieć.

W samym Czersku pokręciłem się po centrum, odwiedziłem Biedronkę okolice stacji PKP szukając początku szlaku czerwonego KM, którym teraz zamierzałem się poruszać. Znalazłem początek rowerowego szlaku czerwonego ale nie KM, tylko PTTK. Uważajcie , bo można nim dotrzeć do Świecia :-).

Zajrzałem też do lokalnej IT skąd otrzymałem gratisową mapę Kaszubskiej Marszruty i chwilę porozmawiałem z obsługą. Panie nie były zdziwione moimi uwagami dotyczącym oznakowania, rozumiem, że nie byłem pierwszy.
Mając język za przewodnika i z mapą w garści wyjechałem z Czerska i skierowałem się po raz drugi dzisiaj w kierunku Brus. Czekało mnie kilkanaście kilometrów jazdy pod wiatr drogą asfaltową z małym ruchem samochodów.

Po dotarciu do Brus zaczęła się jazda wzdłuż drogi wojewódzkiej po asfaltowej drodze dla rowerów. W ramach szarad językowych wczytywałem się w kaszubskie nazwy miejscowości – niezłe łamanie języka :-).

Po ponownym wjechaniu na obszar Zaborskiego Parku Krajobrazowego pojawiła się elegancka droga szutrowa, teraz z dynamicznymi zjazdami i łagodnymi podjazdami. Pojawili się też inni rowerzyści bo do tej pory KM była jakby opustoszała. Należało wzmóc czujność bo wykonane starannie drogi szutrowe KM do najszerszych nie należą. Poza tym liczne drzewa ograniczały widoczność i nie było sensu na zjazdach szaleć.

Za Drzewiczem pojawiły się znaki szlaku żółtego KM i jakiegoś czarnego, i zrobiło się zupełnie kolorowo. W Swornychgaciach kropił lekki deszcz, ale że było ciepło ruch na jeziorze trwał w najlepsze – pływały rowery wodne, żaglówki i tylko ludzie się nie kąpali. Zajrzałem po pamiątkowy magnes na lodówkę do Kaszubskiego Domu Rękodzieła Ludowego i po wykonaniu kilku fotek tego mini skansenu popedałowałem dalej.

W Chocińskim Młynie czekała mnie zmiana kierunku jazdy i wjazd na czarny szlak KM, tzw. Pętlę Konarzyńską. W tym miejscu z oznakowaniem nie było problemu, wszystko było jasne i klarowne. Pętla Konarzyńska w swoim pierwszym odcinku do Bindugi była poprowadzona wydzieloną drogą z polbruku i lokalną drogą asfaltową ze znikomym ruchem samochodowym (jechałem w dzień roboczy) i dobrym oznakowaniem.

Za Bindugą pojawił się nowo położony asfalt i już w ogóle byłem w siódmym niebie. Szybko jednak miałem z tego nieba zjechać na ziemię, a może i niżej. :-)
Niebawem szlak czarny dotarł do ruchliwej DW 212 Chojnice-Bytów by po kilkuset metrach tą drogą skręcić do lasu na wysokości Zielonej Chociny. I się zaczął survival! Słabo utwardzone leśne drogi gruntowe, piaskownice, korzenie, brak oznakowania skrzyżowań lub ,,dziwne’’, niestandardowe, oznakowanie na drzewach ( KM jest generalnie oznakowana za pomocą tabliczek i słupków).

W pewnym momencie tylko pomocy lokalnego kierowcy zawdzięczam fakt, że nie trafiłem na skróty do Swornychgaci. Straciłem na tym kilkukilometrowym w sumie odcinku mnóstwo czasu, pojawiło się realne zagrożenie że nie wyrobię się przed zmrokiem. W końcu jednak domknąłem Pętlę Konarzyńską meldując się z powrotem w Chocińskim Młynie.

Z ulgą wjechałem ponownie na czerwony szlak KM prowadzący przez Małe Swornegacie do Charzykowych. Wysoki standard tego odcinka pozwolił nieco nadgonić straty czasowe, nie jechałem jednak tak szybko aby nie zobaczyć mostu zwodzonego na Brdzie łączącego Jezioro Charzykowskie i Długie. Został on wykonany w ramach projektu KM – chyba bym wolał, aby most był mniej wypasiony a szlak czarny bardziej uzdatniony rowerowo.

Jadąc wzdłuż Jeziora Charzykowskiego mijałem liczne grupy rowerzystów, dzieci w fotelikach, przyczepkach i na swoich rowerkach też. Widać, że są to bardzo popularne tereny. Pojawiły się też tablice Parku Narodowego Bory Tucholskie, który KM generalnie omija.
W Charzykowych zatrzymałem się przy Przytułku Dokonań Burmistrza, czyli bardzo oryginalnej galerii na świeżym powietrzu. Chwilę potem skręciłem na charzykowską promenadę i wpadłem wręcz na znaku początku (końca) szklaków czerwonego i żółtego. W końcu szybko i bez trudności.

Tym samym pożegnałem się ze szlakiem czerwonym a ruszyłem dokończyć pętlę szlakiem żółtym KM. Czekał mnie odcinek Charzykowy-Męcikał.
Powoli i dostojnie przemieszczając się promenadą wzdłuż Jeziora Charzykowskiego czujnie wypatrywałem znaków szlaku, wypatrywałem i wypatrywałem aż wylądowałem poza promenadą, w małym bagienku :-).

Szybkie w tył na lewo i rozpocząłem szukanie od nowa. Jak już znalazłem znaki to doprowadziły mnie one z powrotem na … promenadę. Dalej już nie szukałem, tylko z nosem w mapie opuściłem Charzykowy kierując się na Las Wolność.
Zaraz potem pojawiła się nowość na szlakach KM – jechałem po drodze trawiastej. Na szczęście było oznakowanie, bo bym chyba zwątpił czy to jest to. Trawa stopniowo przeszła w szuter a ten w asfalt drogi lokalnej. Do tego zaczął padać deszcz i w lesie zaczęło się robić ciemno. Znaki KM to nie jest niestety szlak GreenVelo, którego znaki wykonane w standardzie znaków drogowych świecą się z daleka.

Należało wzmóc czujność żeby nie zrobić błędu nawigacyjnego i tak sobie czujne jadąc przez Kopernicę dotarłem do Chocińskiego Młynu, mijając jeszcze po drodze szlak rowerowy Greenways Naszyjnik Północy. Czekało teraz na mnie kilka podjazdów do Swornychgaci, które kilka godzin temu były zjazdami i tuż za Drzewiczem skręciłem zgodnie z oznakowaniem w stronę Męcikału.
Ostatni odcinek KM to łatwa nawigacyjnie jazda wzdłuż Jeziora Dybrzk po leśnej drodze gruntowej i w ten sposób przy zapodających ciemnościach dotarłem do Męcikału zamykając jazdę po szlakach KM.

Jako że na pociąg powrotny z Chojnic nie miałem już szans, pozostało wrócić do domu rowerem. Pod wiatą w Męcikale ułożyłem sobie drogę powrotną, zjazdem kolację, którą poprawiłem kawą na Orlenie w odwiedzonych po raz trzeci dzisiaj Brusach i skierowałem się na północ.
Plan nocnej jazdy zakładał odwiedzenie fabryki porcelany w Łubianej, rzut oka na iluminacje w Kościerzynie i spokojny zjazd na Żuławy Wiślane.

Podobno jak człowiek coś planuje, to Pan Bóg ma z tego dużo śmiechu - tak wyszło i tutaj. Kilka kilometrów za Brusami zaczęło padać i padało z różnym natężeniem do Pruszcza Gdańskiego. Udało mi się po dłuższym wyczekiwaniu ująć fotograficznie filiżankę z Łubiany, nocną Kościerzynę sobie podarowałem na inną okazję, po tym jak zaczęło mi już chlupać w butach i przynajmniej mając lekki wiatr w plecy pojechałem dalej. Będąc sam na drodze jechałem sobie środkiem i bardzo sobie chwaliłem taki styl. Szybko i wygodnie :-).

Miło się skończyło przed Pruszczem Gdańskim kiedy to pojawiły się dwa TIR-y, bo wyprzedzając mnie elegancko i zgodnie z przepisami zalały mnie wodą z kolein na lewym pasie. Poczułem, że nie chce już mi się walczyć z kilometrami na nudnych Żuławach i poczekałem sobie prawie 2 godziny na PKP w Pruszczu Gdańskim. Wysuszyłem się w tym czasie, poczytałem gazety i wypiłem kawę na tutejszym Lukoilu.

Na Kaszubską Marszrutę z pewnością jeszcze wrócę.

Podsumowanie wycieczki:
-szlaki Kaszubskiej Marszruty (KM) są generalnie łatwe, trudniejsze odcinki (brak oznakowania, miękka nawierzchnia występują po wschodniej stronie szlaku czarnego Zielona Chocina-Chociński Młyn, na szlaku zielonym Giełdon –Kosobudy i odcinkami na szlaku żółtym Drzewicz-Męcikał-Zapora i Charzykowy-Las Wolność),
- na szlakach KM występują wszystkie rodzaje nawierzchni, większość dróg to dobry asfalt i doskonały szuter,
- szlaki KM nadają się dla początkujących rowerzystów, nie ma stromych podjazdów ani niebezpiecznych zjazdów, nie ma niebezpiecznych nawierzchni,
- szlaki KM przy drogach wojewódzkich zawsze prowadzą wydzieloną poza jezdnię drogą rowerową z asfaltu, polbruku lub szutru,
- z uwagi na braki lub błędy w oznakowaniu szlaków KM zalecam mieć mapę (komercyjną lub otrzymaną w punkcie IT Chojnice, Czersk, Swornegacie, Brusy, Charzykowy),
- z reguły nie jest oznakowany przebieg szlaku w terenie zabudowanym (Chojnice, Męcikał, Brusy, Charzykowy, Czersk),
- szlaki KM są wyposażone w miejsca odpoczynku rowerzystów (wiata, ławo stoły, stojaki rowerowe, kosze ) oraz w tablice informacyjne z zaznaczonym miejscem aktualnego pobytu rowerzysty,
- łączna długość szlaków KM to około 200 km,
- szlaki KM prowadzą przez piękne okolice, mijają jednak Park Narodowy Borów Tucholskich,
- najciekawsze krajoznawczo i przyrodniczo są wg. mnie szlaki żółty i czerwony,
- rowerowy szlak niebieski nie jest szlakiem Kaszubskiej Marszruty, wbrew temu co widzimy na drogowskazach,
- szlaki KM krzyżują się z wieloma innymi szlakami rowerowymi i pieszymi co wymaga wzmożonej czujności w takich miejscach,

Rekomendacje sprzętowe:
- w końcu się nie męczyłem na sztywnym rowerze trekingowym z kołami 700x35, także wszystkie rowery dadzą sobie radę za wyjątkiem rowerów szosowych i tych pozbawionych przerzutek czy piast wielobiegowych,
- amortyzator przyda się na kilku odcinkach, ale nie jest konieczny,
- opony z wkładką antyprzebiciową mile widziane, to zawsze ma sens,
- po szlakach można poruszać się z sakwami, przyczepkami, fotelikami, doczepianymi rowerami , za wyjątkiem wschodniej cześć szlaku czarnego Zielona Chocina-Chociński Młyn.

367 dni do MRDP.

Kategoria WYCIECZKI >150

Dane wyjazdu:
68.00 km 10.00 km teren

03:04 h 22.17 km/h:

Maks. pr.:37.00 km/h

Temperatura:16.0

Podjazdy: m

Rower:

POLDER MARZĘCINO

Wtorek, 16 sierpnia 2016 · | Komentarze 0
Trasa: ELBLĄG-Władysławowo-Kazimierzowo-Bielnik II-Kępki-Marzęcino-Gozdawa-Nowy Dwór Gdański-Solnica-Jazowa-Janowo-ELBLĄG

GPS

MAPA

FOTOGALERIA

Oglądacie dawną zatokę Zalewu Wiślanego osuszoną pierwszy raz w 1942 roku, a ponownie w 1947 r. Prawdopodobnie jest to najniżej położony obszar w Polsce.

368 dni do MRDP.

Kategoria WYCIECZKI 50-150

Dane wyjazdu:
10.00 km 0.00 km teren

h km/h:

Maks. pr.:34.00 km/h

Temperatura:22.0

Podjazdy: m

Rower:

To tu, to tam po Elblągu

Poniedziałek, 15 sierpnia 2016 · | Komentarze 1
369 dni do MRDP.
I znowu trafiłem do Teleexpressu :-)). Debiut był wtedy, a dzisiaj na antenę trafiła ,sweetfocia'' z 2010 roku przy słupie granicznym :-)). Fotka warta 500 zł jak powiedział czujny pan chorąży. Robert stał wtedy przy słupie ukraińskim to i się nie załapał :-) Mam nadzieję, że wykroczenie uległo już przedawnieniu, zatarciu, wybaczeniu itd.

Dane wyjazdu:
33.00 km 5.00 km teren

02:10 h 15.23 km/h:

Maks. pr.:43.00 km/h

Temperatura:20.0

Podjazdy:150 m

Rower:

ELBLĄSKIE JEZIORA

Niedziela, 14 sierpnia 2016 · | Komentarze 2
Trasa: ELBLĄG-Jelenia Dolina-Jagodnik-ELBLĄG

GPS

MAPA

FOTOGALERIA

Podczas trzeciej i ostatniej wycieczki z cyklu ,,Wakacje z MOSIR’’ na mocno pofałdowaną trasę na Wysoczyźnie Elbląskiej wybrało się 27 osób. Ruszyliśmy z pętli tramwajowej na ulicy Ogólnej, tak aby pierwszy podjazd z centrum miasta każdy sobie indywidualnie pokonał w swoim tempie.

Nasza droga wiodła drogą rowerową wzdłuż ulicy Fromborskiej a gdy ona się skończyła wjechaliśmy na ulicę. W Krasnym Lesie zjechaliśmy z niej i przy wiatach Nadleśnictwa Elbląg zrobiliśmy pierwszą przerwę, aby peleton rozciągnięty długim podjazdem mógł się połączyć.

Dalej ruszyliśmy razem i niebawem dotarliśmy do pierwszego z tytułowych jezior - Jeziora Starego. Jest to sztuczny zbiornik powstały przez spiętrzenie wód rzeki Kumieli za pomocą zapory ziemnej. Pełni on rolę zbiornika retencyjnego, zabezpieczając niżej położone tereny (czyli m.in. Elbląg) przed powodzią. Poza tym jest to łowisko z którego korzystają wędkarze. Dostęp do jeziora jest utrudniony z powodu gęstej roślinności przybrzeżnej, także pływanie po nim jest trudne z powodu zarastania jeziora.

Pod drzewami nad tym jeziorem przeczekaliśmy chwilowy opad deszczu i ruszyliśmy do położonego nieopodal Jeziora Martwego. To jezioro jest znacznie bardziej znane elblążanom z uwagi na Smoczą Dolinę położoną przy jeziorze będącą miejscem odpoczynku i rekreacji mieszkańców miasta od niepamiętnych lat. Kiedyś były tam smocze wiaty, teraz trzeba się zadowolić głowami smoków i jedną wiatą. Wody Jeziora Martwego służą spragnionym kąpieli cały rok – zarówno latem jak i zimą widać tutaj kąpiących się ludzi. Jest też wykorzystywane jako łowisko bo wbrew swojej nazwie obfituje w ryby. Formalnie jest to zbiornik retencyjny powstały przez spiętrzenie wód Kumieli.

Po zrobieniu grupowego zdjęcia ruszyliśmy w kierunku ostatniego na trasie jeziora leżącego w granicach administracyjnych Elbląga. Aby tam dotrzeć musieliśmy na chwilę z Elbląga wyjechać aby przez wieś Jagodnik z powrotem do niego wrócić. Poruszaliśmy się szlakiem GreenVelo spotykając na nim wielu turystów. Jest to dość wymagający odcinek tego szlaku, szybkie zjazdy wymagają dobrej techniki i czujności podczas jazdy w grupie. Przed Jagodnikiem doszło do upadku jednej z uczestniczek, która na szczęście większej krzywdy sobie nie zrobiła.

Za Jagodnikiem zjechaliśmy z GreenVelo i po chwili kręciliśmy korbami nad brzegiem Jeziora Goplanica lub Goplenica bo i z taką wersją nazwy można się spotkać. Jest to także zbiornik retencyjny na Kumieli a dodatkowo prywatne łowisko rybne specjalizujące się w karpiach.

Na zakończenie wycieczki czekał nas zjazd w Bażantarni, gdzie na polanie z wiatami płonęło już ognisko w którym zostały upieczone przywiezione przez rowerzystów specjały. Tym samym wycieczka dobiegła końca a przejechane 24 km niewątpliwie zaostrzyły nasz apetyt.

Dziękuję wszystkim za spokojną, bezpieczną jazdę i już zapraszam 18 września na - wracające po przerwie wakacyjnej - Miejskie Wycieczki Rowerowe. Do zobaczenia.

370 dni do MRDP.

Kategoria WYCIECZKI <50

Dane wyjazdu:
40.00 km 15.00 km teren

02:07 h 18.90 km/h:

Maks. pr.:48.00 km/h

Temperatura:20.0

Podjazdy: m

Rower:

PAGÓRKI, KADYNY

Sobota, 13 sierpnia 2016 · | Komentarze 13
Trasa: ELBLĄG-Jelenia Dolina-Pagórki-Kadyny-Ostrobrzeg-Łęcze-ELBLĄG

Praca koncepcyjna w terenie zaowocowała takimi oto fotkami.

1. Nieczynna elektrownia wiatrowa w Pagórkach z charakterystycznymi rotorami.

2. Zabytkowy dom podcieniowy w Pagórkach z unikalnymi podcieniami szczytowymi.

3. Szlak czerwony nigdy nie był łatwy, ale teraz ... chyba tylko dla fatbików :-)

4. Trzy butelki piwa w lesie i brak ludzi dookoła. Rozumiecie coś z tego? :-))

5. Kadyński kot. Od razu się polubiliśmy :-)

6. Kadyńskie szczegóły.

7. Oglądacie prawdziwy hit. Największa i najstarsza stodoła drewniana w Europie! Wymiary staruszki z 1920 roku to 60 m x 30 m. Znajduje się na terenie stadniny koni w Kadynach i jest widoczna z DW 503. W środku jest równie ciekawie i klimatycznie: rzeźbione końskie głowy, system transportowy siana itp.

8. Nowa figurka Matki Boskiej na skrzyżowaniu drogi prowadzącej do klasztoru Franciszkanów.

371 dni do MRDP.

Kategoria WYCIECZKI <50

Dane wyjazdu:
20.00 km 0.00 km teren

h km/h:

Maks. pr.:30.00 km/h

Temperatura:21.0

Podjazdy: m

Rower:

To tu, to tam po Elblągu

Piątek, 12 sierpnia 2016 · | Komentarze 2
372 dni do MRDP.

Namnożyło się w Elblągu zabawkowych tramwajów, ale Brama Targowa jest jakby nieco inna na tym przedszkolnym placu zabaw. Niemniej, Mirek zgłaszaj plagiat tramwajowy ;-).

Dane wyjazdu:
10.00 km 0.00 km teren

h km/h:

Maks. pr.:34.00 km/h

Temperatura:20.0

Podjazdy: m

Rower:

To tu, to tam po Elblągu

Czwartek, 11 sierpnia 2016 · | Komentarze 0
373 dni do MRDP.

Dane wyjazdu:
20.00 km 0.00 km teren

h km/h:

Maks. pr.:36.00 km/h

Temperatura:20.0

Podjazdy: m

Rower:

To tu, to tam po Elblągu

Środa, 10 sierpnia 2016 · | Komentarze 0
374 dni do MRDP.
A na Kanale Jagiellońskim ...

Dane wyjazdu:
32.00 km 0.00 km teren

h km/h:

Maks. pr.:35.00 km/h

Temperatura:20.0

Podjazdy: m

Rower:

To tu, to tam po Elblągu

Wtorek, 9 sierpnia 2016 · | Komentarze 0
375 dni do MRDP.
Ruszyły zapisy na maraton MTB w Kadynach. Przybywajcie pobrykać w lasach i na podjazdach Bieszczad Północy. Nie zapomnijcie modlić się o bezdeszczową pogodę :-)

Trasa do obejrzenia i pobrania TUTAJ.

Dane wyjazdu:
14.00 km 0.00 km teren

h km/h:

Maks. pr.:30.00 km/h

Temperatura:20.0

Podjazdy: m

Rower:

To tu, to tam po Elblągu

Poniedziałek, 8 sierpnia 2016 · | Komentarze 0
376 dni do MRDP.

Azor nie pij tej wody! Zawiera nikotynę ;-)

Nowsze wpisy →
← Starsze wpisy