Dane wyjazdu:
Temperatura:14.0
Niedziela, 30 września 2012 ·
| Komentarze 2
PEŁNA FOTORELACJATRASA: Mikołajki-Iznota-Kamień-Wygryny-Ruciane Nida-Wejsuny-Niedźwiedzi Róg-Jagodzin-Pisz-Jabłoń-Wiartel Mały-Szeroki Bór-Ruciane Nida-Wejsuny-Warnowo-Wierzba-Mikołajki.
Ciemności towarzyszyły nam podczas ładowania rowerów do Piotrowego busa, który w zastępstwie PKP miał nas zawieźć do Mikołajek. Tam bowiem zaczynała się nasza trasa rowerowa, którą wujek Google oszacował na 110 km.
Pakowanie poszło sprawnie i o 5.35 9 osób i 9 rowerów ruszyło ku wschodzącemu słońcu. Po 3 godzinach byliśmy na miejscu i witaliśmy się z resztą ekipy, która dotarła dzień wcześniej do Mikołajek. Parking przy lokalnej Biedronce okazał się znacznie lepsza miejscówką niż parking przy Gołębiewskim; lepsza bo całkowicie darmową :-). Była kasa na zakupy i po nich ruszyliśmy w las.
Za Mikołajkami pierwsza tablica na temat promu linowego w Wierzbie pozbawiła nas złudzeń. Prom pływał do 29 września :-). Ponieważ jednak trasa była tak zaplanowana, że w jego pobliżu jechaliśmy to sprawdziliśmy na miejscu jak to wygląda. Wyglądało to bardzo po polsku, czyli chaotycznie. Okazało się że prom jeszcze dzisiaj pływać będzie, ale od godziny 11 ( na tablicy było że od 10 w weekendy), a my tam byliśmy o 9.40. Czekanie 1,5 godziny całkowicie wywróciłoby grafik jazdy, toteż postanowiłem z grupą jechać dookoła, a prom spróbować zaliczyć w drodze powrotnej.
Po drodze w kierunku Rucianego Nidy, jadąc czerwonym szlakiem pieszym, zajrzeliśmy do osady Galindów w Iznocie, ale gdy będąc już na terenie osady usłyszeliśmy, że wjazd kosztuje 10 zł/osoba to z piskiem opon wycofaliśmy się ;-).
Dalsza droga wiodła lasami Mazurskiego Parku Krajobrazowego, gdzie widać już było pierwsze oznaki jesieni. Spotkana przy drodze kapliczka z inskrypcją o wykorzystaniu jej w filmie Andrzeja Wajdy Pan Tadeusz bardzo nas zaciekawiła.
Na rogatkach Rucianego zrobiliśmy mały postój przy sklepie i weszliśmy w małą interakcję z miejscowym rowerzystą. Najbardziej ,,oberwało'' się
DareckiemuEB, ale generalnie pan nie lubił obcych :-).
Nie wjeżdżając do miasta odbiliśmy w kierunku śluzy Guzianka, nieco różniącej się od tych z naszych okolic. Obok śluzy był też bunkier, który poddaliśmy analizie fotograficznej. Na śluzie postaliśmy dłuższą chwilę, aby zobaczyć śluzowanie jachtu.
Potem asfaltem i terenem, ale cały czas czerwonym szlakiem, dotarliśmy do Niedźwiedziego Rogu, gdzie już tylko rzut beretem dzielił nas od największego jeziora w Polsce, Jeziora Śniardwy. Po drodze zobaczyłem po raz pierwszy w życiu tablicę o agresywnych pszczołach, a chwilę potem
Piotr stracił łożyska w lewym pedale. Faktycznie agresywne te pszczółki :-). Nie lubią pedałów?
Punkt widokowy nad Śniardwami nieco rozczarował, bo wyspy na jeziorze zasłoniły szeroką panoramę. Plan zakładał dalsza jazdę czerwonym szlakiem, ale przewodnik grupy zagadał się z płcią piękną, której silna reprezentacja jechała z nami :-).
Skutek tego była taki, że jak dotarliśmy do asfaltu to byłem mocno, bardzo mocno przekonany, że nie powinniśmy do Pisza jechać z wiatrem tylko pod wiatr. Skutek tej pomyłki to 8 km gratis, z tego 4 km pod wiatr ruchliwą DK 58 i bezcenny widok tablicy: Pisz żegna, Ruciane Nida wita :-)).
W końcu jednak dotarliśmy do Pisza, gdzie doszła do skutku przerwa obiadowa w lokalnej pizzerii. Godzinny popas i indywidualna analiza miasteczka pozwoliły odpocząć i spróbowac zdążyć na ostatni tego dnia prom z Wierzby, który odpływał o 17.40.
Byłem już bardzo skupiony na mapie i dalsza droga nie zawierała już gratisowych kilometrów :-). W końcu zaś pedałowaliśmy przez Puszczę Piską, która okazała na odcinku miedzy Piszem a Rucianem Nidą się przede wszystkim sosnowym borem.
Zajrzeliśmy też do centrum Rucianego, gdzie jeszcze było widać oznaki trwającego sezonu żeglarskiego. Z centrum ruszyliśmy ponownie na północ nieco dublując trasę na odcinku do Wejsun. Potem asfaltowa długaśna prosta doprowadziła nas do Wierzby (nie starczyło już czasu na Popielno i tamtejsza hodowlę konika polskiego-tarpana).
O 17.30 zameldowaliśmy się na promie i to co nie udało się rano, powiodło się po południu :-). Na drugim brzegu pozostało zrobić 5 km do Mikołajek, gdzie jeszcze rzuciliśmy okiem i obiektywem na rajdowe blachosmrody biorące udział w kolejnej edycji Mistrzostw Polski. Ich trasy na szczęście nie pokrywały się w żaden sposób z naszymi.
Potem pozostało ponownie zrobić zakupy w Biedronce i zapakować się do naszego wielkiego busa. Podróż powrotna odbyła sie w równie komfortowych warunkach i oficjalnie to piszę - Piotr masz zakaz sprzedawać ten samochód :-).
W Elblągu byliśmy nieco po 22 i w ten sposób mazurska wyrypa dobiegła końca. Wspaniały zapach lasu czułem jeszcze przez cały poniedziałek :-). Dziękuję wszystkim za aktywnie spędzony dzień i wspaniałe wrażenia. Szczególne podziękowanie składam Piotrowi, bo gdyby nie jego dobra wola użycia własnego samochodu z wycieczki w tym kształcie nic by nie wyszło.
Ten blog rowerowy prowadzi MARECKY z miasta Elbląg.
Mam przejechane od 1995r. 284.763 kilometry, czyli właśnie po raz siódmy okrążyłem równik :-).
Pomykam po drogach i dróżkach z prędkością 20.92 km/h i tak jest OK.
2023
2022
2021
2020
2019
2018
2017
2016
2015
2014
2013
2012
2011
2010
2009
2008
