Blog Mareckiego - Elbląg i okolice na rowerze

rowerowy blog

INFO

Ten blog rowerowy prowadzi MARECKY z miasta Elbląg. Mam przejechane od 1995r. 284.763 kilometry, czyli właśnie po raz siódmy okrążyłem równik :-). Pomykam po drogach i dróżkach z prędkością 20.92 km/h i tak jest OK.
Więcej o mnie.

DO MRDP 2025 ZOSTAŁO

2023

2022

2021

2020

2019

2018

2017

2016

2015

2014

2013

2012

2011

2010

2009

2008

ZNAJOMI

wszyscy znajomi(84)

MOJE POJAZDY

BOCAS 49488 km

TREK DOMANE SL 4 30567 km

KAJAK TURYSTYCZNY 23 km

CUBE REACTION 67780 km

ARCHIWUM BLOGA

Wpisy archiwalne w kategorii

WYCIECZKI >150

Dystans całkowity:	42628.00 km (w terenie 2844.00 km; 6.67%)
Czas w ruchu:	1915:11
Średnia prędkość:	22.26 km/h
Maksymalna prędkość:	67.00 km/h
Suma podjazdów:	172722 m
Maks. tętno maksymalne:	182 (97 %)
Maks. tętno średnie:	143 (75 %)
Suma kalorii:	859184 kcal
Liczba aktywności:	195
Średnio na aktywność:	218.61 km i 9h 49m
Więcej statystyk

Dane wyjazdu:

180.00 km 0.00 km teren

07:29 h 24.05 km/h:

Maks. pr.:43.00 km/h

Temperatura:3.0

Podjazdy:799 m

Rower:TREK DOMANE SL 4

GNIEW

Sobota, 24 lutego 2024 · | Komentarze 0

Trasa: ELBLĄG-Jazowa-Kmiecin-Rychnowo Żuławskie-Nowy Staw-Lisewo-Stara Wisła-Mała Słońca-Gniew-Kwidzyn-Sztum-Malbork-ELBLĄG

MAPA

GALERIA (z opisem)

Sporo osób szykuje się do sezonu ultra 2024, w tym między innymi do Maratonu Elbląskiego. A wiecie, że dobrze przepracowana zima będzie procentowała podczas wiosennych i letnich ultra maratonów.

Jednym z aspektów jazdy ultra jest jazda po zachodzie słońca i z nią zaznajamiamy się najbardziej podczas tych wycieczek. Poza tym jest okazja do testów swojego sprzętu i odzieży oraz menu na Orlenach.

Na ósmej trasie - czwartej w roku 2024 - cyklu ,,Po co spać, jak można jechać", kręciło korbami ze mną 7 osób. Najkrócej robiła to Kasia, która dołączyła do nas w Knybawie nad Wisłą, a zawróciła w wyniku ciężkich warunków pogodowych w Gniewie.

Reszta ekipy uporała się z wielogodzinnymi opadami deszczu na całej trasie, którą w końcówce nieco zmodyfikowałem rezygnując z jazdy bocznymi asfaltami od Sztumu, a wybierając bardziej przewidywalne drogi krajowe nr 55 i nr 22 na których o poranku panował niewielki ruch.

Elbląg opuściliśmy o godzinie 22 i szybko dotarliśmy po suchym asfalcie w okolice Nowego Dworu Gdańskiego. Rzuciliśmy okiem na stojące na poboczu traktory z rolniczej blokady S7 przy Kmiecinie i już pędziliśmy na Nowy Staw. Za tą miejscowością pojawiły się pierwsze, subtelne kropelki deszczu, co stanowiło widoczny znak, że tym razem prognozy pogody zmaterializują się w 100% .

Od wsi Lichnowy zaczęło padać już regularnie, chociaż słabo a bogactwo wody pojawiło się za Wisłą, po postoju na stacji MOL (dawny Lotos) w Knybawie, tuż przy moście wiślanym. W Knybawie dołączyła do nas Kasia, wytrawna bikerka MTB, która teraz też pomyka na rowerze szosowym. Dołączył także Roberto, który w wyniku małego spóźnienia na start, gonił nas z sukcesem przez 60 km.

Za Wisłą zaczęły się pagórki Kociewia, które doprowadziły nas do Gniewu. Deszcz padał na nas cały czas z różnym natężeniem, a najbardziej upierdliwe było trzymanie toru jazdy poza wypełnionymi wodą, niewielkimi koleinami DK 91.

W Gniewie odbiliśmy się od drzwi Orlenu, który jest całodobowy, ale w nocy ma sprzedaż tylko przez okienko. Nie wpuszczono nas …

No to ruszyliśmy do Kwidzyna, gdzie było wiadomo że jeden z Orlenów na pewno działa klasycznie. Oryginalnym mostem wróciliśmy na prawy brzeg Królowej i wspięliśmy się do Kwidzyna. Na Orlen nie musieliśmy jechać, bo MOL na wjeździe do miasta okazał się mieć otwarte wnętrze.

Była godzina 3:10 i jak rzuciłem hasło – siedzimy do 4:00 – to nikt nie protestował, że to za długo. Bo w warunkach zawodów ultra, tak długie postoje raczej nie wchodzą w rachubę. No, ale teraz jeszcze można było sobie pofolgować.

Ruszyło więc jedzenie, picie, suszenie na kaloryferze – a raczej próby suszenia ;-) i odpoczynek. Tym razem nikt nie spał, jak tydzień temu w Olsztynie.

W tym stylu czas szybko minął i trzeba było ruszać – albo na pociąg, albo w trasę. Pierwszej opcji nie wybrał nikt :-)

Pustą krajówką pojechaliśmy do Sztumu, potem na Malbork i tylko upierdliwe 5 odcinków ruchu wahadłowego między Malborkiem a Starym Polem na DK 22 dało się grupie we znaki. Jak jest wszystko pod wodą, to dla opon szosowych zagrożenia czają się wszędzie.

Ja jeszcze miałem małą przygodę z nowym napędem w Bocasie – którego wziąłem na tą wycieczkę – żeby go dotrzeć. W Baldramie pod Kwidzynem spadł mi łańcuch i nie mogąc go wrzucić na korbę przednią przerzutką, musiałem się zatrzymać i ręcznie nałożyć na korbę.

Grupa w tym czasie mi odjechała i doszedłem ich przed Sztumską Wsią.

Świt powitał nas na Żuławach Wiślanych, ale oczywiście o żadnych zdjęciach wschodzącego słońca mowy być nie mogło. Minął nas za to pociąg, także wycieczka jest zaliczona i się liczy :-)))

Parę minut po godzinie 7 byliśmy w Elblągu, gdzie każdy rozjechał się w sobie znanych kierunkach. Na trasie przebywaliśmy 9 godzin brutto robiąc około 180 km ze średnią 23-24 km/h.

Tym samym okres jazd zapoczątkowany w listopadzie 2023 r. dobiegł końca. W warunkach najdłuższych nocy i najtrudniejszych, zimowych, warunków drogowych udało się zrealizować 8 wycieczek treningowych i przejechać podczas nich 1461 km, co daje średnią na wyjazd 182 km.

Jestem z Was bardzo zadowolony, wyszły one elegancko i na pewno będą procentować na docelowych zawodach sezonu.

Teraz czas na zajęcia w mniejszych grupach i solo. Dzięki za wspólne kręcenie i do zobaczenia.

Kategoria TR, WYCIECZKI >150

Dane wyjazdu:
214.00 km 0.00 km teren

09:55 h 21.58 km/h:

Maks. pr.:44.00 km/h

Temperatura:-3.0

Podjazdy:1380 m

Rower:TREK DOMANE SL 4

OLSZTYN

Niedziela, 18 lutego 2024 · | Komentarze 5
Trasa: ELBLĄG-Pasłęk-Małdyty-Morąg-Łukta-Olsztyn-Gietrzwałd-Łukta-Morąg-Sarna-Marzewo-Pasłęk-ELBLĄG

MAPA

GALERIA (z opisem) + 6 zdjęć Kristofera

Sporo osób szykuje się do sezonu ultra 2024, w tym między innymi do Maratonu Elbląskiego. A wiecie, że dobrze przepracowana zima będzie procentowała podczas wiosennych i letnich ultra maratonów.

Jednym z aspektów jazdy ultra jest jazda po zachodzie słońca i z nią zaznajamiamy się najbardziej podczas tych wycieczek. Poza tym jest okazja do testów swojego sprzętu i odzieży oraz menu na Orlenach.

Na siódmej trasie - trzeciej w roku 2024 - cyklu ,,Po co spać, jak można jechać", kręciło korbami ze mną 9 osób. To absolutny rekord tych jazd, które zaczęły się, gdy o Maratonie Elbląskim jeszcze nikt nie śnił. To chyba dlatego, że w zapowiedzi jazdy użyłem słowa ,,egzamin” :-))))

Na Placu Jagiellończyka o godzinie 22:00 pojawiła się zatem Sylwia i Patrycja oraz Roman, Zdzisiek, Marek, Robert, Krzysiek, Jacek i Marcin Chruszczyk – aktualny Mistrz Maratonu Elbląskiego w kategorii SOLO. Był też Piotr, którego obecności zawdzięczam fakt, że jestem na fotce startowej ;-)

Temperatura na starcie wynosiła +3 stopnie i miała spadać. W tym składzie ruszyliśmy na trasę do Olsztyna, która narysowana czekała na dogodne warunki pogodowe od listopada 2023 r.

Mnie osobiście najbardziej ciekawił nowy odcinek DW 527 Łukta – Olsztyn, którego remont zakończył się w zeszłym roku i który miałem jechać teraz po raz pierwszy.
Sprzyjający wiatr zaczął nas napędzać już na ulicach Elbląga, które były już uśpione i w ten sposób szybko znaleźliśmy się na rogatkach miasta.

Pozostało przebić się przez dłużący się okrutnie remont przelotowej ulicy Szafirowej w Gronowie Górnym i już pędziliśmy ku Pasłękowi.
Płaskie Żuławy Wiślane minęły szybko i za Pasłękiem zaczęliśmy zdobywać metry przewyższeń wspinając się na Pojezierze Dzierzgońsko-Morąskie (część Pojezierza Iławskiego), a potem zaczynając zabawę góra-dół-góra-dół na Warmii.

Ta ,,zabawa” nie przypadła do gustu Sylwii, która zaczęła wyraźnie słabnąć i po pewnym czasie już nawet sprzyjający wiatr nie był w stanie pomagać.
Grupa rozpadła się na dwie części, kilka osób jechało z przodu, kilka zajęło się motywowaniem i wspieraniem ultraski w kryzysie. Największego wsparcia udzieliła jednak sobie ona sama, dowodząc żelaznego hartu ducha i mocy w głowie, która zmusiła ,,nie podające” dzisiaj nogi do pracy.

A warunki tej pracy pogarszały się coraz bardziej: między Małdytami a Morągiem zaatakowała nas śniegiem chmura, potem za Morągiem temperatura sprawnie spadła do zera stopni, co sprawiło, że asfalt zaczął się podejrzanie błyszczeć.

W ogóle obserwacja termometru w liczniku rowerowym zajmowała mnie podczas tej wycieczki bardziej niż ilość pokonanych kilometrów, kadencja czy godzina :-)
Gotowy byłem w każdej chwili zarządzić odwrót, jakby się okazało że mamy gołoledź pod kołami naszych rowerów szosowych (tylko Marcin jechał na rowerze MTB).
W międzyczasie zatrzymaliśmy się na morąskim Orlenie, trochę odpoczęliśmy i ruszyliśmy dalej na wschód.

Nowa droga od Łukty, a momentami i od Morąga - chociaż tutaj jakieś prace jeszcze trwają - może się podobać kierowcom samochodów, płazom i gadom, które są chronione barierami, jakie znamy z DW 503 oraz pieszym, którzy zyskali fajne chodniki i przystanki. Dla rowerzystów nie zrobiono nic, ale może to i dobrze – jakby miały powstawać jakieś pseudo ścieżki rowerowe, to lepiej, że nie ma nic :-)

Na tablicy Olsztyn pojawiliśmy się o 3 rano, czyli po 5 godzinach od startu. Na Orlenie zajęliśmy miejsca o 3:15 i do godziny 4 był odpoczynek, picie i jedzenie.
Obserwowałem, czy Sylwia nie zapragnie zakończenia jazdy za pomocą pociągu, ale oczywiście nic takiego nie nastąpiło. Ciekawe, czy w ogóle o tym myślała? ;-)
Skrótem znanym mi jeszcze z czasów olsztyńskiej nauki szybko znaleźliśmy się na wylotówce z Olsztyna do Ostródy, czyli DK 16.

Niedaleko było do Gietrzwałdu, za którym skręciliśmy na Łuktę zaczynając w ten sposób powrót do Elbląga. Wiatr się uciszył, asfalty były chwilowo suche, temperatura -2 nie stanowiła zagrożenia.

I tak dotarliśmy znowu do Morąga, na ten sam Orlen, gdzie chwilę sobie odpoczęliśmy.

W międzyczasie zaczęło wschodzić słońce – sam świt pojawił się na prawie bezchmurnym niebie już za Łuktą – które uwieczniliśmy fotograficznie na wiadukcie kolejowym w Morągu. Bo po co spać, jak można jechać i podziwiać :-)

Za Morągiem dokonałem pierwszej korekty trasy, żeby zaoszczędzić Sylwii mordęgi podjazdów i wybrałem bardziej płaski wariant do Marzewa.
Na tym odcinku słońce zginęło w oparach mgły, która towarzyszyła nam do Elbląga i jeszcze kilka godzin później nie chciała ustąpić.

I tak to z ciemności nocy wpadliśmy w mgłę dnia, czyli w zakresie widoczności niewiele uległo zmianie. Nie przypominam sobie w bogatej przecież historii wycieczek takiej sytuacji.

Mgła zaczęła na nas zamarzać, pojawiły się także momenty śliskiego asfaltu. Robiąc fotkę zaliczyłem przyziemienie w wyniku nie wypięcia się buta z pedału. Trzeba było jechać ostrożnie, zwłaszcza w zakrętach. Stan nawierzchni poprawił się po dotarciu do starej drogi krajowej nr 7 w Marzewie i dalej już tylko jechaliśmy otuleni białą chmurą.

Ostatni postój zrobiliśmy na dawnym pasłęckim Lotosie i za Pasłękiem zaczęły się Żuławy Wiślane. Tutaj wilgoci było w powietrzu najwięcej, ale temperatura już wzrosła i mróz się zakończył.

Do Elbląga dotarliśmy także zmodyfikowaną trasą, taką samą jak w nocy, kilka minut po godzinie 10 przebywając na trasie 12 godzin w trakcie których przejechaliśmy 208 km.

Po bohaterkę wyjazdu przyjechał mąż, a reszta ekipy samodzielnie dotarła do swoich domków.

Dziękuję Wam za wspólne kręcenie w tych niełatwych warunkach, które mam nadzieję, że zostaną na długo w głowie i będą procentować podczas ,,trudności” wiosennych i letnich maratonów :-)

Kategoria TR, WYCIECZKI >150

Dane wyjazdu:
194.00 km 0.00 km teren

08:12 h 23.66 km/h:

Maks. pr.:43.00 km/h

Temperatura:5.0

Podjazdy:1290 m

Rower:TREK DOMANE SL 4

IŁAWA

Niedziela, 4 lutego 2024 · | Komentarze 0
Trasa: ELBLĄG-Rychliki-Małdyty-Zalewo-Makowo-Rudzienice-Iława-Susz-Dzierzgoń-Bągart-Nowe Dolno-Krzewsk-Raczki Elbląskie-ELBLĄG

MAPA

GALERIA (z opisem)

Sporo osób szykuje się do sezonu ultra 2024, w tym między innymi do Maratonu Elbląskiego. A wiecie, że dobrze przepracowana zima będzie procentowała podczas wiosennych i letnich ultra maratonów.

Jednym z aspektów jazdy ultra jest jazda po zachodzie słońca i z nią będziemy zaznajamiać się najbardziej podczas tych wycieczek. Poza tym będzie okazja do testów swojego sprzętu i odzieży oraz menu na Orlenach.

Na szóstej trasie - drugiej w roku 2024 - cyklu ,,Po co spać, jak można jechać", kręciło korbami ze mną 5 osób. Na Placu Jagiellończyka o godzinie 22:00 pojawiła się Patrycja, Andrzej, Roman i Zdzisiek. Temperatura na starcie wynosiła +7 i dodam, że ani razu nie spadła poniżej stopni 5. W tym składzie ruszyliśmy na wschód, wiedząc, że gdzieś tam w okolicach Węziny będzie na nas czekał jeszcze Marek Dive jadący z okolic Pasłęka.

Tak też było i razem ruszyliśmy na podbój Krainy Kanału Elbląskiego. Z uwagi na silny wiatr trasę ułożyłem tak, żeby nie jechać cały czas z bocznym, mocno spychającym na środek drogi wiatrem, a mieć go z różnych stron.

Jak spojrzycie na trasę, to zobaczycie te meandry między Jelonkami, Małdytami i Zalewem. To niestety wiązało się z dwoma odcinkami dróg o złej nawierzchni asfaltowej, najpierw krótkim w okolicach Lepna, a potem dłuższym między Małdytami a Zalewem.

Ten pierwszy był mi znany, natomiast stan drugiego zaskoczył mnie, bo kiedyś DW 519 na tym odcinku była OK. Do tego doszedł wiatr w twarz i te 9 km pokonywaliśmy bardzo, bardzo długo.

No ale w końcu osiągnęliśmy Zalewo, gdzie pożegnaliśmy się chwilowo z Patrycją, która sygnalizowała kontuzję mięśnia i ruszyła na skróty do Dzierzgonia i nad Jezioro Kuksy. W tych okolicach mieliśmy się spotkać w drodze powrotnej i tak się stało, no ale nie wyprzedzajmy kilometrów ;-)

Z Zalewa ruszyliśmy w ślad za Markiem, który już od wielu km – chyba gdzieś tak od Rychlik – jechał samodzielnie przed nami i pędząc po ładnym asfalcie i z całkiem sensownym wiatrem zatrzymaliśmy się przy elegancko iluminowanym kościele w Borecznie.

Uwieczniliśmy go na zdjęciach i niebawem wjechaliśmy od wsi Urowo na zupełnie nowy asfalt, który pozwolił rowerom szosowym na pokazanie swoich możliwości. Dodam, że kilka razy jechaliśmy po mokrych asfaltach, wskazujących, że coś tam kropiło chwilę przed naszym przejazdem.

Iława przybliżała się w szybkim tempie, tak że o 2:30 zameldowaliśmy się na jej rogatkach, jadąc ostatnie km przed miastem na DK 16, będącej w nocy fajną, rowerową drogą krajową. I w lekko oraz bardzo krótko padającym deszczyku.

Tutaj był zaplanowany jedyny dłuższy postój na Orlenie, gdzie pojawiliśmy się 2:40. Konsumpcji za dużej nie było, bo piec był akurat wyłączony. To dość częsta niestety przypadłość na tych stacjach w środku nocy. Hot dogi nie wymagają pieca, ale był tylko jeden. Na tego samotnika załapał się Andrzej, ale nie wiem czy było losowanie czy wszyscy dobrowolnie mu go oddali :-). Reszta ruszyła w każdym bądź razie po swoje zapasy. Tutaj wyróżniał się Roman, mający w plecaczku banany i bułki. Normalnie Małysz :-))) Reszta zjadła słodycze, wypiła herbaty i kawy i to też było dobre.

Odpoczynek i jedzenie nieco się przeciągnęły i ze stacji ruszyliśmy około 3:20. Przelecieliśmy przez uśpione miasto i skierowaliśmy się na Susz. Wiatr wiał z boku, trochę w twarz, ale wyraźnie słabiej. Jednak powoli dojrzewała we mnie myśl, aby z Susza ruszyć razem z Andrzejem, który około 8 rano chciał być w Elblągu i nie pchać się już na wojnę z wiatrem między Suszem, Prabutami i Sztumem.

A że ja rządziłem tym peletonikiem, no to i tak zrobiliśmy ;-) Dobrze znaną drogą pojechaliśmy na Kamieniec Suski, Stary Dzierzgoń i w końcu byliśmy w samym Dzierzgoniu.

Tutaj ustaliłem losy Patrycji, która już dawno dotarła sobie na spokojnie z Zalewa i była po śniadaniu u znajomych lokalsów. Nie wiedziałem, gdzie odjechał Zdzisiek, był ze mną Roman i Andrzej, a za chwilę dojechał Marek.

Tutaj pożegnaliśmy się z tą ostatnią dwójką, która ruszyła do swoich domków, a z Romanem ruszyłem nad Jezioro Kuksy, które za 6 godzin miało stać się lodową areną kąpieli morsów z okolic bliższych i dalszych koordynowanej w ramach imprezy charytatywnej o nazwie V Zlot Morsów przez ekipę DzierzgońTeam.
Patrycja postanowiła czekać na nas w mieście do którego z Kuks musieliśmy i tak wrócić.

Ja tymczasem przeprowadziłem nad jeziorem szybką, konstruktywną i zakończoną porozumieniem rozmowę z Adamem Leoniakiem, szefem Stowarzyszenia Dzierzgoń Team w kontekście współpracy przy tegorocznym Maratonie Elbląskim. I to na razie tyle, co napiszę ;-)

Nad Kuksami był już także Zdzisiek, który dotarł tutaj przed nami i już w trójkę zawróciliśmy do Dzierzgonia.

Tam pojawiła się Patrycja i tak to w 4 osoby ruszyliśmy do Elbląga. Wiatr na ostatnim odcinku generalnie nam sprzyjał, także szybko jadąc przez Święty Gaj, Stare Dolno, Krzewsk i Raczki Elbląskie przed godziną 8 byliśmy na miejscu.

Patrycja ze Zdziśkiem pojechali sobie jeszcze na Władysławowo – to koło Elbląga oczywiście :-)) – dokręcić do 200 km, a ja z Romanem udaliśmy się na zasłużony odpoczynek. Z dokręcania wyleczyłem się dość dawno temu …

Dzięki za wspólne kręcenie kilometrów w tych ciekawych okolicznościach przyrody. Chyba jednak nie było tak trudno, jak to prognozy straszyły.

Zobaczymy, czy za tydzień też będzie wiosna czy jednak opony z kolcami jeszcze sobie popracują na lodzie ;-)

Kategoria SZLAKI LGD, TR, WYCIECZKI >150

Dane wyjazdu:
166.00 km 0.00 km teren

06:57 h 23.88 km/h:

Maks. pr.:45.00 km/h

Temperatura:4.0

Podjazdy:1083 m

Rower:TREK DOMANE SL 4

OSTRÓDA

Sobota, 30 grudnia 2023 · | Komentarze 0
Trasa: ELBLĄG-Bogaczewo-Rzeczna-Pasłęk-Małdyty-Miłomłyn-Ostróda-Morąg-Małdyty-Pasłęk-Rzeczna-Bogaczewo-ELBLĄG

MAPA

Sporo osób szykuje się do sezonu ultra 2024, w tym między innymi do Maratonu Elbląskiego. A wiecie, że dobrze przepracowana zima będzie procentowała podczas wiosennych i letnich ultramaratonów.

Jednym z aspektów jazdy ultra jest jazda po zachodzie słońca i z nią będziemy zaznajamiać się najbardziej podczas tych wycieczek. Poza tym będzie okazja do testów swojego sprzętu i odzieży oraz menu na Orlenach.

Na czwartej trasie - po 5 tygodniowej przerwie zimowej - cyklu ,,Po co spać, jak można jechać", który będzie zapewne kontynuowany w roku 2024 kręciły korbami ze mną 4 osoby. Na Placu Jagiellończyka pojawiła się Patrycja oraz Roman, Zdzisiek i Tomek.

Okrężna trasa do Ostródy i z powrotem miała dwa oblicza. Suche i mokre. Tam jechaliśmy generalnie pod wiatr i mogliśmy podziwiać księżyc i gwiazdy, czyli bezchmurne niebo, natomiast od ruszenia z Ostródy zaczął na nas - zgodnie z prognozami - padać deszcz i w różnym natężeniu padał na nas do rogatek Elbląga. Czyli tak z 80 km.

To był dobry sprawdzian dla uczestników nocnej jazdy, zwłaszcza że temperatura nie rozpieszczała i nad ranem pojawiło mi się na termometrze +4 stopnie. Przez większość trasy było 6-7 stopni.

Przez małą skuchę nawigacyjną - oczy mi zachlapało ;-) - w miejscowości Szeląg ominęliśmy Łuktę, ale km się zgadzają, gdyż jeden z dwóch ostródzkich Orlenów był zamknięty i musieliśmy nadrobić dobre 10 km po mieście.

Ekipa po starcie dość szybko się podzieliła na dwie podgrupy i ja kręciłem z Romanem i Tomkiem a Patrycja ze Zdziśkiem. Jechaliśmy generalnie w polu widzenia, chociaż były momenty czekania. Ostatni postój to była stacja MOL w Pasłęku, gdzie jednak się ich nie doczekaliśmy i żeby nadmiernie nie marznąć samodzielnie dotarliśmy do Elbląga.

Tutaj wykorzystując tajne informacje odwiedziliśmy Sylwię w pracy, co skutkowało nabyciem słodkich bułeczek, że o chałce nie wspomnę :-))

Dzięki za wspólne kręcenie i fajne spędzenie ostatniej w tym roku rowerowej nocki. Galerii nie ma, sami rozumiecie dlaczego - to nie była nocka na focenie ;-)

Kategoria TR, WYCIECZKI >150

Dane wyjazdu:
186.00 km 0.00 km teren

07:33 h 24.64 km/h:

Maks. pr.:45.00 km/h

Temperatura:0.0

Podjazdy:1056 m

Rower:TREK DOMANE SL 4

ROWEROWA NOCKA

Sobota, 18 listopada 2023 · | Komentarze 2
Trasa: ELBLĄG-Nowy Dwór Gdański (NDG)-Malbork-Sztum-Kwidzyn-Prabuty-Susz-Stary Dzierzgoń-Przezmark-Rychliki-Jelonki-Węzina-Komorowo Żuławskie-ELBLĄG

MAPA

GALERIA

Sporo osób szykuje się do sezonu ultra 2024, w tym między innymi do Maratonu Elbląskiego. A wiecie, że dobrze przepracowana jesień i zima będzie procentowała podczas wiosennych i letnich ultramaratonów.

Jednym z aspektów jazdy ultra jest jazda po zachodzie słońca i z nią będziemy zaznajamiać się najbardziej podczas tych wycieczek. Poza tym będzie okazja do testów swojego sprzętu i odzieży oraz menu na Orlenach.

Na trzeciej trasie z zaplanowanego na razie do końca roku cyklu ,,Po co spać, jak można jechać" przez Malbork, Sztum i Kwidzyn kręciły korbami ze mną 4 osoby. Na Placu Jagiellończyka pojawiła się Patrycja oraz Robert, Zdzisiek i Tomek.

Już dawno żaden z wyjazdów nie stał pod takim znakiem zapytania, jak ten. Wróże pogodowi zapowiadali albo śnieg, albo deszcz i mróz co w żaden sposób nie korespondowało z planem wielogodzinnej jazdy na rowerach szosowych. Treningów na rowerach górskich z szerokimi oponami nie zamierzam bowiem praktykować, gdyż jeździć trzeba na rowerze, na którym będzie jechało się maraton.

Ciężka praca u podstaw organizatora przyniosła jednak wyśmienite efekty i ostatecznie nie było śniegu, nie było deszczu ani nie było mrozu - byliśmy tylko my, mokre albo suche asfalty i ciemna, listopadowa noc :-))

Do tego doszła wzorcowa współpraca z wiatrem, który napędzał nas do NDG a po zmianie kierunku jazdy ... dalej nas napędzał do Kwidzyna. No, tak to można podróżować, chociaż tego akurat organizator nie załatwił ;-)

Pierwszy postój zrobiliśmy w Malborku na punkcie widokowym na zamek. Potem w Sztumie zgodnie z wcześniejszym planem odłączyła się od nas Patrycja, która przez Kalwę i Stare Pole wróciła do Elbląga. A my popędziliśmy dalej.

Główny postój zaplanowałem na jednym z kwidzyńskich Orlenów, gdzie zadebiutował w moim menu gulasz warzywny z ciecierzycą - vide galeria. Chłopaki zaatakowali się pierogami i to wszystko było dobre.

Po odpoczynku ruszyliśmy w drogę powrotną. Spodziewałem się, że ten przyjemny wiatr teraz będzie nieco nas spowalniał, ale okazało się, że ... przestał wiać. Takie cuda rzadko się zdarzają, ale skoro już wystąpiły to należało to wykorzystać. Energetyczne menu było bardzo w tym pomocne i dalsza jazda to także był ogień na trasie.

Przez Prabuty i Susz dotarliśmy do Kamieńca Suskiego gdzie przed dawnym pruskim Wersalem na chwilę się zatrzymaliśmy. W Rychlikach przejechaliśmy obok otwartej 2 dni temu Biedronki i za chwilę byliśmy w Jelonkach. Pojawił się pomysł nadmiarowego odwiedzenia Pasłęka i konsumpcji pączków Rafiego, ale pora była za wczesna.

W Komorowie Żuławskim na wiadukcie nad S7 zatrzymałem grupę na wykonanie tradycyjnego zdjęcia wschodu Słońca, znaku firmowego wycieczek ,,Po co spać, jak można jechać". Przez doskonałe warunki jazdy do wschodu było oczywiście daleko, ale niebo o 6 rano już robiło się niebieskie. I to dzisiaj musiało wystarczyć, bo w Elblągu byliśmy o 6:25! Bardzo, bardzo szybko.

Pożegnaliśmy się na rondzie Bitwy pod Grunwaldem i każdy oddalił się na zasłużony odpoczynek. Zdzisiek z tego co mówił, ruszył jeszcze dokręcić do 200 km.
Postaram się, abyś za tydzień nie musiał ;-)

Dzięki wszystkim za wspólne kręcenie i nie ulegnięcie panice pogodowej :-))

Kategoria TR, WYCIECZKI >150

Dane wyjazdu:
160.00 km 0.00 km teren

06:18 h 25.40 km/h:

Maks. pr.:44.00 km/h

Temperatura:3.0

Podjazdy:843 m

Rower:TREK DOMANE SL 4

SZTUM, KWIDZYN

Wtorek, 14 listopada 2023 · | Komentarze 5
Trasa: ELBLĄG-Markusy-Żuławka Sztumska-Kalwa-Sztum-Straszewo-Kwidzyn-Ryjewo-Sztum-Dąbrówka Malborska-Bukowo-Krzyżanowo-Gronowo Elbląskie-ELBLĄG

MAPA

GALERIA

Motto: ,,Nie ma pogody? Tym gorzej dla pogody" :-))

Tradycyjnie, jak co roku w listopadzie, wybrałem się na groby najbliższych w Sztumie i Kwidzynie. Wolny dzień trzeba było wykorzystać nie oglądając się na pogodę, a ta wpasowała się idealnie w listopadowy klimat. Nisko wiszące chmury, jednoznaczna prognoza pogody i padający/lejący przez prawie cały dzień - dość ciepły dzień od +3 do +8 - deszcz wykorzystałem do przetestowania kilku ciuchów i plecaka.

Bocznymi drogami jechało się dość dobrze, tam gdzie pobocze było słabe lub zalane jechałem sobie środkiem, a że oświetlony byłem jak choinka to kierowcy zachowywali się jak należy.

Samochodów nie było jednak zbyt dużo, chwilami myślałem, że to niedziela. Odmienne od niedzieli były tylko tiry z burakami, bo kampania buraczana trwa w najlepsze.

Minąłem wiele pryzm tych słodkich roślin a także kombajny Ropa pracujące w polach. Zwłaszcza ten w Karczowiskach Górnych, widziany już po zmroku, robił fajne wrażenie. Rozlożony przypominał figurkę z serii Transformers :-) Vide galeria.

Do Kwidzyna jechałem pod słaby, ale jednak wiatr, który po zmianie kierunku jazdy okazał się całkiem przyjemny i 30 km/h nie schodziło z licznika. Zeszło dopiero, gdy zapadły ciemności bo jeszcze nie wszystkie żuławskie drogi są całe, a dziury zalane wodą to calkiem zgrabna pułapka dla szosowych opon 28 mm.

Do tego błoto naniesione przez rolników z pól także wymagało wzmożonej uwagi podczas jazdy na slickach.

Na obiad zatrzymałem się w drodze powrotnej w Sztumie i nie był to Orlen. Te odwiedzam na ogół w nocy. Teraz to była znana już mi pizzeria Fantazja, gdzie zjadłem makaron zapiekany z kalafiorem i serem. I to w połączeniu z kawą było dobre :-))

Kategoria SERWIS, WYCIECZKI >150

Dane wyjazdu:
172.00 km 0.00 km teren

08:02 h 21.41 km/h:

Maks. pr.:39.00 km/h

Temperatura:1.0

Podjazdy:954 m

Rower:TREK DOMANE SL 4

ROWEROWA NOCKA

Niedziela, 12 listopada 2023 · | Komentarze 0
Trasa: ELBLĄG-Nowy Dwór Gdański-Gdańsk-Kartuzy-Wejherowo-Rumia-GDYNIA>>>PKP>>>ELBLĄG

MAPA

GALERIA

Sporo osób szykuje się do sezonu ultra 2024, w tym między innymi do Maratonu Elbląskiego. A wiecie, że dobrze przepracowana jesień i zima będzie procentowała podczas wiosennych i letnich ultramaratonów.

Jednym z aspektów jazdy ultra jest jazda po zachodzie słońca i z nią będziemy zaznajamiać się najbardziej podczas tych wycieczek. Poza tym będzie okazja do testów swojego sprzętu i odzieży oraz menu na Orlenach.

Na drugiej trasie z zaplanowanego na razie do końca roku cyklu ,,Po co spać, jak można jechać" przez Gdańsk, Kartuzy, Wejherowo i Gdynię kręciły korbami 4 osoby. Na Placu Jagiellończyka pojawiły się Sylwia oraz Patrycja a także Marek i Tomek.

Rześka, mglista do Nowego Dworu Gdańskiego oraz w okolicach Żukowa, noc na minimalnym poziomie +1 a maksymalnym +4 sprzyjała raźnemu pedałowaniu i postoje były ograniczone do trzech dłuższych przerw na Orlenach w Gdańsku, Kartuzach i Wejherowie oraz kilku przerw technicznych.

Dzisiaj jechała ekipa, która ma już pewne doświadczenie długodystansowe, ale jak wiadomo, tego nigdy dość. Bolesnym doświadczeniem był zjazd do Wejherowa, kiedy to właśnie wtedy - jak na złość - zrobiło się najzimniej. W czasie nocy deszcz na nas generalnie nie padał, ale mokre asfalty wskazywały, że po prostu szczęście nam sprzyjało :-)

W wycieczke o charakterze treningowym udało mi się wpleść mały gratis turystyczny w postaci wieży widokowej na Górze Markowca w Rumii. Nieprzeciętnie okazała konstrukcja ze schodami na szczyt - przy których te w Kadynach do klasztoru, to jest maleństwo - robi wrażenie. Widoki z niej rozciągają się industrialno-urbanistyczne, ale i kolorowe lasy Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego też widać. My jeszcze dostrzegliśmy elementy wschodu Słońca, co widać w galerii.

Na trasie przebywaliśmy od godziny 22 do 8 rano pokonując w tym czasie 170 km. Nocki są zaplanowane co sobotę, ale już widać, że będą korekty tego grafiku a wszystkie najświeższe informacje będą publikowane na powyższej stronie wydarzenia na FB. Jazdy są otwarte dla wszystkich chętnych i bezpłatne.

Kategoria WYCIECZKI >150, TR

Dane wyjazdu:
174.00 km 10.00 km teren

07:37 h 22.84 km/h:

Maks. pr.:48.00 km/h

Temperatura:10.0

Podjazdy:1077 m

Rower:BOCAS

OSTRÓDA

Wtorek, 7 listopada 2023 · | Komentarze 2
Trasa: ELBLĄG-Komorowo Żuławskie-Jelonki-Drulity-Marzewo-Małdyty-Miłomłyn-Ostróda-Miłomłyn-Zalewo-Myślice-Dzierzgoń-Kwietniewo-Święty Gaj-Krzewsk-Raczki Elbląskie-ELBLĄG

MAPA

GALERIA

Służbowy wyjazd do Ostródy stał się przyczynkiem do zrobienia paru kilometrów. Poza kilometrami była walka z południowo-zachodnim wiatrem, który szczególnie na odkrytych przestrzeniach starej DK 7 od Małdyt był mocno upierdliwy. No, ale ostatecznie zdążyłem dojechać na czas do Ostródy i nawet zdążyłem założyć oficjalną odzież ;-) Spotkanie nie trwało zbyt długo i dość szybko wróciły na mnie rowerowe ciuchy. Zanim opuściłem Ostródę zjadłem obiad. Bulwarowe wyszynki były jeszcze nieczynne, ale ...

Strzałem w 10 okazała się pizzeria Retro w centrum Ostródy, przy Fontannie Rybaka. Dałem się namowić na pizzę z gruszką, orzechami włoskimi i serem pleśniowym posypaną rukolą. Lekko słodki smak okazał się przebojowy, sto razy lepszy od ananasa z puszki, który jest na ogół za słodki. Pizzę pochłonąłem całą, bez jakiegokolwiek sosu pomidorowego czy ketchupu! Przy okazji porozmawiałem o pizzach, gruszkach i ostrych nożach z pełną pasji właścicielką lokalu. Polecam, w Ostródzie dobre jedzenie jest nie tylko na bulwarze!

Droga powrotna to już czysta turystyka w Krainie Kanału Elbląskiego, zaliczony odcinek Ostróda-Miłomłyn szlaku Kanału Elbląskiego, trochę szlaku niebieskiego do Zalewa a potem transfer przez dawno niewidziany Pudłowiec do Dzierzgonia, gdzie wjechałem na remontowaną drogę wojewódzką 527 Dzierzgoń-Olsztyn. Remont trwa na odcinku granica województwa - Krupin i rowerami szosowymi jeszcze się tam nie pokazujcie!

Z Kwietniewa rozwinąłem skrzydła i z wiatrem popędziłem do Elbląga. Mimo wszystko Bocas to nie jest rower do szybkiego pokonywania kilometrów :-)

Kategoria SZLAKI LGD, WYCIECZKI >150

Dane wyjazdu:
203.00 km 0.00 km teren

09:02 h 22.47 km/h:

Maks. pr.:39.00 km/h

Temperatura:4.0

Podjazdy:832 m

Rower:TREK DOMANE SL 4

ROWEROWA NOCKA

Niedziela, 5 listopada 2023 · | Komentarze 2
Trasa: ELBLĄG-Nowy Dwór Gdański-Gdańsk-Pruszcz Gdański-Tczew-Malbork-Dzierzgoń-Święty Gaj-Wysoka-Jelonki-Węzina-Komorowo Żuławskie-ELBLĄG

MAPA

GALERIA

Sporo osób szykuje się do sezonu ultra 2024, w tym między innymi do Maratonu Elbląskiego. A wiecie, że dobrze przepracowana jesień i zima będzie procentowała podczas wiosennych i letnich ultramaratonów.

Jednym z aspektów jazdy ultra jest jazda po zachodzie słońca i z nią będziemy zaznajamiać się najbardziej podczas tych wycieczek. Poza tym będzie okazja do testów swojego sprzętu i odzieży oraz menu na Orlenach.

Na pierwszej trasie z zaplanowanego na razie do końca roku cyklu ,,Po co spać, jak można jechać" przez Gdańsk, Tczew, Malbork i Dzierzgoń kręciło korbami 5 osób. Rześka noc na minimalnym poziomie +4 a maksymalnym +7 sprzyjała raźnemu pedałowaniu i postoje były ograniczone do dwóch dłuższych przerw na Orlenach w Gdańsku i Malborku oraz kilku przerw technicznych. Ekipa była doświadczona na różnych długich dystansach, a debiutantką w tym gronie była Patrycja, która wynikiem 202 km poprawiła swoją życiówkę i weszła do grona dwusetek. Gratulacje!

Na trasie przebywaliśmy od godziny 22 do 8 rano z minutami, pokonując w tym czasie prawie 200 km. Nocki są zaplanowane co sobotę, ale już widać, że będą korekty tego grafiku a wszystkie najświeższe informacje będą publikowane na powyższej stronie wydarzenia na FB. Jazdy są otwarte dla wszystkich chętnych i bezpłatne.

Kategoria TR, WYCIECZKI >150

Dane wyjazdu:
156.00 km 0.00 km teren

07:19 h 21.32 km/h:

Maks. pr.:35.00 km/h

Temperatura:3.0

Podjazdy:529 m

Rower:TREK DOMANE SL 4

DZIKI KRYNICY MORSKIEJ

Niedziela, 29 października 2023 · | Komentarze 3
Trasa: ELBLĄG-Jazowa-Solnica-Nowy Dwór Gdański-Żelichowo-Tujsk-Stegna-Kąty Rybackie-Krynica Morska-Kąty Rybackie-Stegna-Mikoszewo-Żuławski-Dworek-Nowy Dwór Gdański-Marzęcino-Kępki-Kazimierzowo-ELBLĄG

MAPA

GALERIA

Długa, październikowa przerwa od większego rowerowania i jeszcze dłuższa od starego cyklu ,,Po co spać, jak można jechać" wskazywały, że lekko może nie być. Bo trzeba też było pamiętać o zeszłotygodniowym choróbsku, którego ślady jeszcze w formie widać. I faktycznie, lekko dla mnie nie było. Zobaczcie na średnią, która dobrze pokazuje nierówną walkę z wiatrem od Wisły do Elbląga, wiatrem wcale nie jakimś dramatycznym.

Pomysł wycieczki zarzucił Andrzej, ja dałem cynk Robertowi i tak to trzech muszkieterów ruszyło w blasku księżyca, chwilę po jego zaćmieniu i w czasie pełni, do Krynicy Morskiej. Chciałem tam zobaczyć pomnik dzików, zwierząt które kiedyś masowo chodziły sobie po tym miasteczku, a teraz doczekały się upamiętnienia z brązu.

W drodze do Kryni zajrzeliśmy na Cmentarz 11 Wsi w Żelichowie oraz na przekop, a konkretnie falochron wschodni, który jeszcze niedawno nie był dostępny. Na całej trasie jechaliśmy w towarzystwie saren, jeleni, sów, psów, kotów i oczywiście dzików. Obyło się bez ekstremalnych wydarzeń.

Drogę powrotną wydłużyliśmy o Mikoszewo i jazdę wzdłuż Wisły, ale nie po wale. To nie był dobry pomysł dla mnie, bo bez Orlenu w NDG słabiutko by ten powrót wyglądał. A tak wyglądał tylko słabo, bo dwie pomidorowe z makaronem postawiły mnie na nogi :-)

I tak to wykorzystując cały limit czasu +1h dotarliśmy w końcu do Elbląga. W listopadzie dużo pracy przede mną, szczegóły niebawem ;-)

Dzięki Panowie za wspólne kręcenie i pogaduchy.

Kategoria WYCIECZKI >150

Nowsze wpisy →
← Starsze wpisy